Gdy byłam bardzo malutka moja ciocia wróżka/artystka/wariatka

(wielu wciąż sądzi, że to synonimy) stanęła nad moim łóżeczkiem,

spojrzała na mnie i powiedziała mojej pragmatycznej do szpiku kości mamie,

że i ja będę artystką.

 

Możecie sobie wyobrazić jakie zdanie na taki werdykt w latach 80-tych

miała moja matka, której największą rodzicielską aspiracją było wysłanie dzieci

na studia, które w tamtych czasach wydawały się jej  jedyną drogą

do zapewniającą dobrobyt materialny.

Szansą, której ona nigdy nie dostała.

Tak.

Popukała się w czoło, a słowa cioci przytaczała mi  zawsze jako przestrogę co się stanie jeżeli nie będę się dobrze uczyć 

 

Kochający rodzice jak mantrę powtarzali, że mam 

dobrze się uczyć,

iść na studia,

dostać dobrą pracę.

Jakby podzielenie losu ciotki artystki,

było najgorszym co może mnie w życiu spotkać.

​

Uczyłam się wiec. poszłam na studia.

A w międzyczasie rysowałam, malowałam, lepiłam, pisałam, szyłam, wycinałam...

I jakoś w tym wszystkim nie mogłam osiągnąć tego całego dobrobytu;)  

​

Wtedy z pomocą przyszły mi zdolności manualne.

Przestałam zwracać uwagę na rzeczy,

na które mnie nie stać i próbowałam wszelkiego rodzaju rękodzieła,

żeby wypełnić przestrzeń rzeczami, które umiem zrobić.

​

Szybko jednak przekonałam się, że wielu tym rzeczom, które potrafię zrobić

dużo brakuje do estetyki jaką chciałabym się otaczać.

​

Dlatego na wiele lat porzuciłam rękodzieło uznając je za niezbyt wykwintny zamiennik ekskluzywnych dekoracji wnętrz, którymi chciałabym się otaczać. 

Bo przecież te naprawdę godne uwagi dekoracje takie jak rzeźby i obrazy nadające charakteru luksusowym wnętrzom robią tylko prawdziwi artyści prawda? 

​

Wtedy przypomniały mi się słowa mojej cioci artystki, która nie zrobiła oszałamiającej kariery, ale zawsze robiła to co chciała. I żyje jak chce.

I po swojemu wszystko połączyłam, a mój wniosek jest taki, że skoro tylko artyści robią rzeczy jakie chciałbym mieć wokół siebie czas najwyższy zostać artystką

i zacząć robić takie rzeczy! Proste! 

 

Próbowałam studiów i kariery tak jakby chciała tego mama.

Teraz czas najwyższy sprawdzić co kryje się na ścieżce wywróżonej przez ciocię wariatkę, wtedy gdy byłam tak malutka, że musiała wyjąć mnie z łóżeczka,

żeby powiedzieć mi jaka przyszłość mnie czeka;)